Trzeci i jak na razie ostatni sezon „Versailles” nabrał kolorytu dzięki wątkom sensacyjnym.
Dwór spiskuje. Król Słońce popada w coraz większe szaleństwo władzy. Markiza de Montespan traci wpływy a uwagę króla przykuwa nowa diva – Madame de Maintenon. Król szaleje na jej puncie i zdaje się ulegać manipulacjom wybranki.
Fiip odkrywa tajemniczy spisek, który prowadzi go za mury Bastylii. W jednej z cel siedzi tajemniczy człowiek w żelaznej masce. Diuk Orleanu obsesyjnie podąża tropem tajnej organizacji, dochodząc do wniosku, że spisek prowadzi do Watykanu.
Wątkiem historycznym, który wypełnia sezon trzeci jest walka o sukcesję tronu Hiszpanii. Po zwycięskiej wojnie Francja umacnia się w roli lidera Europy. Do Wersalu przybywa cesarz Leopold – drugi po Ludwiku pretendent do tronu hiszpańskich Habsburgów.
Znacząco odbiegający od historycznych realiów trzeci sezon „Wersalu” trzyma w napięciu do ostatnich minut.
Kolejna dekada rządów Ludwika XIV, okrzepłego już władcy na tronie Francji.
Kolorowa rodzinka znowu psoci. Tym razem córki państwa Verneuil planują potajemną fetę z okazji czterdziestolecia związku.
Trzy dziewczyny, jeden chłopak. Co ich łączy? Banalnie byłoby powiedzieć seks, bo chociaż to najbardziej oczywista styczna, łączy ich dużo więcej.
Prowincjusz Lucien romansuje z arystokratką Luise de Bargeton. Unikając lokalnego skandalu oboje wyjeżdżają do Paryża. W mieście pełnym klasowych konwenansów para zrywa kontakty i Lucien de Rubempre traci wpływy wśród bogaczy. Początkujący poeta podejmuje pracę dziennikarza brukowego dziennika.
France de Meurs (Lea Seydoux) ma swój autorski program, w którym publikuje zaangażowane społecznie i politycznie reportaże. Jest na topie. Bryluje na salonach, jest zapraszana do opiniotwórczych audycji. Za sprawą banalnego zdarzenia na zatłoczonej ulicy w jednej chwili szklana katedra telewizyjnej gwiazdy rozsypuje się na kawałki. France traci pewność siebie a z nią całą swoją przebojowość. Zmęczenie popularnością chce kurować wycofaniem się z życia publicznego. W dobie socialmediów ucieczka do szwajcarskiego spa nie będzie prostym resetem.
Po niezbyt udanych oświadczynach Aza jego dziewczyna Jezz prosi o „trochę przestrzeni”. Zdołowany rozwojem sytuacji chłopak nie daje za wygraną i z pomocą przyjaciół stara się odzyskać ukochaną. Lekcje tańca z Lili otworzą bohaterowi oczy na świat i pozwolą spojrzeć na rzeczywistość na nowo.
Szesnastoletni Alexis przeprowadza się z rodzicami do malowniczego turystycznego miasteczka w Normandii. Wrażliwy nastolatek poznaje lokalnego playboya Davida, z którym wkrótce połączy go namiętny romans. To jednak tylko początek przejmującej historii.
Adriena, trzydziestoletniego neurotyka, spotykamy w momencie życiowego kryzysu. Rozstanie z ukochaną to preludium do małego dramatu. W dodatku właśnie dowiaduje się, że ma zostać świadkiem na ślubie siostry. Ten banalny fakt oznacza dla niego potężną dawkę stresu związaną z publicznym przemówieniem. Adrien utkwił właśnie na arcynudnej, przewidywalnej do bólu rodzinnej kolacji. Ledwie dostrzegając domowników Adrien rozpamiętuje swój związek z Sonią i zastanawia jak wybrnąć z obowiązku wygłoszenia weselnego toastu.
Pomieszanie z poplątaniem, ale w dobrym tego słowa znaczeniu. „Żegnajcie głupcy” łączy gatunki udając błahą komedyjkę i przemycając kilka zgoła nieśmiesznych historii.
MAQLAtura 