El Camino

El Camino to fura, którą Jesse Pinkman wyrwał się z koszmaru niewoli. Klasyczny krążownik szos. Po hiszpańsku „el camino” oznacza drogę.

Uznawany za jeden z najlepszych w historii tego formatu telewizyjnego, ostatni odcinek „Breaking Bad” „Felina” zamyka dramatyczne losy Waltera White. To także moment wieńczący dotychczasowe życie Jesse Pinkmana, dramatycznie wystawionego na próbę przez gang zwyrodnialców. W ostatnich sekundach na wpół obłąkany ze strachu i emocji Jesse opuszcza miejsce jatki w Chevrolecie , model 1978.

Pełnometrażowy „El Camino” zaczyna się tam, gdzie kończy się serial. Spin-off wyjaśnia dalsze losy narkotykowego kucharza ale i wraca do momentów, których w serialu nie widzieliśmy – do równoległej losom Waltera opowieści o przepełnionych zwierzęcym strachem chwilach Jesse’go w niewoli gangu neonazistów.

Twórcą filmu jest Vince Gilligan – autor seriali „Breaking Bad” i „Better Call Saul”. Nie mogło być nikogo lepszego do opowiedzenia tej historii.

 

 

Better Call Saul – Season 04

Jimmy próbuje pogodzić się z tragedią i odejściem Chucka. Działając impulsywnie szuka pracy z dala od sal sądowych i spotkań z prawnikami. Mike kontynuuje pracę dla właściciela „Los Polos Hermanos”. Pan Fring ma coraz większe problemy z panoszącą się na amerykańskiej ziemi rodziną Salamanca i nowy pomysł, do którego angażuje niemieckich budowlańców.

Sezon czwarty coraz mocniej przypomina o swoim pochodzeniu („Breaking Bad”) oddalając się coraz bardziej od palestry. Perypetie Gustavo Fringa wspieranego przez Mike’a i węszący wokół Lalo Salamanca to zapowiedź, w którą stronę skręca fabuła 🙂

 

Better Call Saul – season 03

Jimmy McGill rozpędza się z sezonu na sezon. W „Trójce” pierwsze skrzypce zaczynają grać epizody, z których smakowicie wyłania się świat sprzed panowania Mr. White.

Chodzi oczywiście o kierunek kolizyjny, na który wchodzi Mike. Hector Salamanca wyrasta na pierwszoplanowego szwarc charaktera, a widzowie tylko czekają na wyjaśnienie skąd wziął się wózek inwalidzki z dzwonkiem (nieodzowny element Salamanki w „Breaking Bad„).

Po ciemnej stronie mocy pojawia się także Gustavo „Gus” Fring z niewinnym póki co fast foodem „Los Pollos Hermanos”.

Swoim rytmem toczy się historia głównego bohatera. Jimmy wciąż miota się pomiędzy braterską miłością a chęcią zrównania z ziemią prawniczej korporacji McGill. Wymiana ciosów na sali sądowej to prawdziwa perła tego sezonu.

Charakterystyczne dla twórców „Better Call Saul” i „Breaking Bad” są pierwsze kadry każdego z odcinków. BCS przynosi pod tym względem niepokojące wątki. Skąd wzięła się fucha w fast foodzie? Czy to kadry z przyszłości czy przeszłości Jimmiego? Czarno-białe kadry budzą dodatkowy apetyt na kolejne odcinki serialu.

„Better Call Saul” z niezbyt dynamicznego spin-off w pierwszym sezonie stał się naprawdę ciekawą serialową petardą.

Kiedy „czwórka” ?!?

 

Better Call Saul – season 2

Jimmy McGill wciąż zmaga się ze swoim przedziwnym życiem. Po udowodnieniu, że ma zadatki na prawnika Saul sięgnie po stanowisko w dużej kancelarii. Związek z Kim to skomplikowana sprawa. Jeszcze gorzej przedstawiają się relacje ze starszym bratem Chuckiem.

Równolegle rozwija się wątek Mike’a Ehrmantrauta. Praca na parkingu policyjnym to nie jedyne zajęcie jakim się para.

Drugi sezon „Better Call Saul” jak na rasowy spin-off przystało, umiejętnie rozwija wątki znane z Breaking Bad. Jimmy wciąż pozostaje młodszym McGillem, choć do głosu dochodzą jego nietuzinkowe cechy charakteru. Przygody Mike’a rozwijają się smakowicie. Wystarczy nadmienić, że na jego drodze stanie Tuco Salamanca.

 

 

Better Call Saul

„Better safe than sorry. That’s my motto” – Saul Goodman

 

Spin-off „Breaking Bad” nie ma lekko. Twórcy pięciu zabójczych sezonów z Panem Walterem White powiesili poprzeczkę na niebotycznym poziomie. Jak zawsze w przypadku produktu niemalże doskonałego, ostatni klaps na planie BB wzbudził jęk zawodu. I jak zawsze w przypadku takiego produktu – wokół głównych charakterów narosło sporo równie obiecujących wątków.

„Better Call Saul” to oczywiście historia „genialnego” prawnika zanim stał się cynicznym, wygadanym typem z szemranego biura w Albuquerque, New Mexico. Serial wraca do początków cwaniaka, którego CV obfituje we wpisy dalekie od nudnej ścieżki Harvard – aplikacja – sąd – własne biuro. Jimmy McGill nie jest bowiem zwykłym absolwentem Yale czy Harvard. Ba! Nie jest nawet abiturientem. Swój dyplom zdobył korespondencyjnie a do sali sądowej początkowo bliżej mu w charakterze podejrzanego. „Nie wierzę, że ma absolutorium” jakby powiedział Buzz Astral 🙂

„Hey, I just talked you down from a death sentence to a six months’ probation. I’m the best lawyer ever.„― Jimmy McGill po tym jak został nazwany najgorszym prawnikiem na świecie.

Zaraz za tytułowym Saulem na scenę wkracza Mike Ehrmantraut. To druga z postaci BB, której można przyporządkować własny serial. Tam, gdzie kamera skupia się na ekspresyjnej twarzy Mike Ehrmantraut-a serial wyraźnie przyspiesza.

 „Upon this rock I will build my church” – Jimmi McGill

„Better Call Saul” jest dzieckiem twórców BB, wyraźnie dzieckiem wychodzonym przez miliony telewidzów osieroconych zniknięciem Pana Haisenberga. Bob Odenkirk jest fantastyczny, ale scenarzystom wyraźnie zabrakło inwencji. Choć historia Jimmiego McGilla rozwija się ciekawie a sam aktor dwoi się i troi, aby wznieść serial na wyżyny, akcja toczy się niemrawo i momentami zwyczajnie nudzi. Stylistyka, praca kamery, sposób snucia opowieści – wszystko nawiązuje do swojego genialnego protoplasty. Pierwszy sezon „BCS” nie jest zły, ale w napięciu wyczekuję sezonu drugiego, w którym Jimmi McGill pozbędzie się do końca złudzeń i przeistoczy w Saula Goodmana.

 

Breaking Bad – Season 05 Final

No i stało się. Długo celebrowany, dawkowany niczym chinina w tropikach serial w końcu dotarł do ostatniego odcinka. Pięć sezonów Breaking Bad było wielką dawką emocji i doskonałą rozrywką.

Ostatni sezon podzielony został na dwa „sety” i nieco wydłużony (podobnie jak w fantastycznym „Sopranos”) – samym twórcom trudno było rozstać się z Panem Heisenbergiem.

„Piątka” rozpoczyna się w momencie upadku imperium Gusa Fringa. Nowe pomysły na własny biznes, tarcia na linii Jesse – Walt – Mike, komplikacje rodzinne – wszystko zdaje się kierować historię do końca, którym jest wycofanie się z morderczego biznesu póki jest to możliwe.

Z odwróconej chronologii sceny otwierającej, któryś z odcinków wiadomo jednak, że nie ma co liczyć na happy end.

Walter White poczciwy nauczyciel chemii już nie istnieje. „Say my name” mówi bez cienia strachu Heisenberg stając twarzą w twarz z kolejnym gangiem. Heisenberg staje się postrachem przestępczego podziemia.

Metamorfoza głównych bohaterów jest coraz bardziej widoczna. O ile jednak Mr. White pogrąża się w paranoi budowania imperium zła, Jesse dojrzewa emocjonalnie i coraz dalej mu do aroganckiego ćpuna.

Największym problemem chemików staje się szwagier Hank, ogarnięty obsesją złapania narkotykowego barona. To na osi rodziny toczy się końcówka serialu. Całość coraz mniej przypomina wesołe historyjki rodem z „Weed”, przeistaczając się w mroczną podróż w głąb ludzkiej duszy.

Perła i jeden z seriali „best ever”!

 

 

 

Breaking Bad – Sezon 4

W czwartym sezonie pogłębia się metamorfoza Waltera White. Z nieporadnego nauczyciela chemii i początkującego rzezimieszka Mr. White staje się zimnokrwistym graczem. Podobna zmiana zachodzi w Skyler White. Nieco zamieszania wprowadza szwagier Hank.

Trzon tego sezonu stanowi pogłębiająca się animozja pomiędzy Jesse Pinkmanem a Mr. White. Potężny i tajemniczy Gustavo Fring uchyla rąbka swoich tajemnic, wciąż się nie uśmiechając.

Bolączką większości seriali to słabnący z sezonu na sezon element zaskoczenia. Tak też jest z czwartym sezonem BB, który pomimo kilku mocniejszych odcinków nie powala jak pierwszy sezon. Trzeba jednak podkreślić, że Breaking Bad nadal trzyma wysoki standard a kolejne odcinki ogląda się ciurkiem, bez robienia przerw na przekąski.

 

Breaking Bad – Season 3

  Trzeci sezon Breaking Bad, osobowość Pana White wciąż ewoluuje, Jesse Pinkman kontynuuje komplikowanie sobie życia a Mrs. White balansuje pomiędzy pragmatyzmem a moralnością. Doskonały Gustavo Fing (Gus) w roli narkotykowego lorda i Saul Goodman – makiaweliczny prawnik do wynajęcia dopełniają swoimi rolami wynosząc serial do rangi mistrzostwa.

Sezon 3 jest doskonały. Teoretycznie słabszy odcinek, będący wypełniaczem „The Fly” (mało plenerów, akcja w jednym pomieszczeniu z dwoma aktorami) jest chyba najlepszym z tego sezonu. Podobnie jak epizod w „Sopranos”, w którym Tony zmaga się z prezentem, śpiewającym „Billy the Bass”, Heisenberg z lekkim pomieszaniem zmysłów ugania się w karkołomny sposób za muchą.

„The Half Measure” (odcinek 12) i „Full Measure” (odcinek 13) wgniatają w fotel. Są jak wyrżnięcie głównych bohaterów w „Grze o Tron” – powodują opad szczęki.

 

 

 

Poprzednie sezony: Sezon 1, Sezon 2

 

Breaking Bad – season 2

  Drugi sezon przygód sympatycznego Waltera White wyhamowuje nieco po zaskakującym początku całego cyklu. Więcej miejsca dostaje Jesse Pinkman, tradycyjnie sprawiający dużo kłopotów. Dwaj przypadkowi producenci niebieskiej metamfetaminy zagłębiają się w kolejne kręgi piekielne nierozerwalnie złączone z produkcją i handlem narkotykami. Prawie każdy z odcinków drugiego sezonu zaczyna się apokaliptyczną sekwencją black and white, na której  pełne zrozumienie przyjdzie poczekać widzom do kolejnego sezonu.

 

Breaking Bad

Pierwszy sezon przygód Pana White, spokojnego i pierdołowatego nauczyciela chemii.

Serial jest przykładem kreatywności. Z niczego powstał wciągający spektakl, którego protoplastą była polska „Sonda” 🙂

W każdym odcinku widz otrzymuje spektakularne doświadczenie chemiczne. Strajk scenarzystów zakończył serię nr 1 w nieco dziwnym miejscu, na 7-ym odcinku, ale nic co niedokończone, nie jest w holiłudzie zostawione w spokoju.

Jakby powiedział Rysio z Klanu: „Dzieci, uczcie się chemii”