Batman (2022)

W przesiąkniętym złem Gotham City Batman odwala swoją robotę. Zło zwalcza złem. Uliczne szumowiny mają drżeć na samą myśl o zamaskowanym superbohaterze. Wśród nich pojawia się jednak taki, którego czyny zdają się być świetnie zaplanowaną drwiną z Człowieka – Nietoperza.

The Riddler („Człowiek Zagadka”) to super złoczyńca, który prowadzi swoją własną pokrętną grę wybijając najważniejszych urzędników w mieście. Każda scena zbrodni jest zagadką adresowaną do Batmana. Poszczególne elementy układanki mają zaś doprowadzić do wielkiego finału.

Batman AD 2022 wpisuje się w nurt przedstawiania super herosów odartych z komiksowych kolorów i romantycznych rajtuzów. Robert Pattison świetnie wypełnia założenia – bliżej mu do zbuntowanego nastolatka ze slamsów (te eyelinery pod oczami i kaptur na głowie) niż starego mistrza walk (Christian Bale w „Mrocznym Rycerzu z 2008). Spadkobierca fortuny Wayne nie mieszka już nawet w ponurej posiadłości ale na szczycie wielkiego blockhausu.

Równie ponury jest mastermind zbrodni. Z Riddlera w zielonym wdzianku (Jim Carrey w „Batman Forever”) można było się pośmiać. Spróbujcie tego z zamaskowanym Riddlerem w wykonaniu Paula Dano. Temu panu z pewnością bliżej do potwora z „Seven” niż postaci z kreskówek Cartoon Network. i to nie tylko dzięki perfekcyjnie dobranej masce maniaka.

Najnowszy „Batman” to rasowy film policyjny w klimacie bliskim wspomnianemu „Seven”. Człowiek Nietoperz ogranicza swój super inwentarz częściej posługując się podstępem i żyłką detektywa niż gadżetami z garażu Alfreda. Perfekcyjne Gotham w tle i złowrogo pobrzmiewające „Someting in the Way” Nirvany dopełnia dzieła brudnego thrillera.

 

 

Liga Sprawiedliwości Zacka Snydera

Zack Snyder tak męczył bułę, aż wielcy finansiści Hollywood pozwolili mu na ryzykowną przeróbkę odgrzewanego kotleta i spełnienie marzeń o „naprawdę najlepszej Lidze Sprawiedliwych”.

Zdumiewające jest to, ze Snyder nie tylko uzyskał zgodę na odgrzanie owego kotleta ale i maksymalne wydłużenie go do granic, gdzie przechodzi ludzkie pojęcie. Czyli bardzo – film urósł ze 120 minut do przerażających 242-ch.

Jakby tego było mało, ilość wersji zaprezentowanych w roku 2021 może przyprawić o niestrawność nawet największych fanów świata DC.

Fabularnie Justice League zyskał ciągnące się w nieskończoność sceny wprowadzające każdego z bohaterów, przydługie bitwy z kosmicznymi insektami i rozwalającą czachę alternatywną rzeczywistość. Słowem – jeden wielki szwindel, który ukradł mi kilka godzin z doby pod pozorem zupełnie nowego dzieła.

Dla zboków – do obejrzenia czterogodzinne wersje kolor i czarno-biała.

 

Justice League

Po śmierci Supermana świat pogrąża się w bezprawiu. Ale zwykli złoczyńcy to nie problem dla Batmana. Nietoperka martwi czające się w pobliżu starożytne zło.

Superbohaterowie organizują się w wunderteam w obliczu zagrożenia potęgą gwiezdnego tyrana Steppenwolfa, pożeracza światów. Z osobna każdy z herosów zaliczył porażkę w konfrontacji MMA z super złoczyńcą. Suma ich umiejętności raz jeszcze uratuje świat przed zagładą.

Batman, Wonderwoman, Cyborg, Flash i Aquaman w pakiecie z komiksowego supermarketu – weź czterech, dwóch dostaniesz gratis. Do promocyjnej oferty stary wyjadacz Zack Snyder dołączył ekstra totalnie martwego Supermana i hordy latających moli – kolesi brzydala Steppenwolfa.

W sequelach, prequelach, seriach i dokrętkach przygód wspomnianych wyżej bohaterów nie sposób się już połapać. Ktoś powinien to porządnie rozrysować 🙂

 

Batman vs Superman – Dawn of Justice

Jak walka Popka z Pudzianem czy Muhammada Ali z Foremanem, tak musiało dojść do konfrontacji gwiazd KSW w kategorii DC Comics. Mowa oczywiście o największych – latająca mysz zmierzy się z facetem w rajtuzach. Na tą kinową ustawkę czekało z pewnością wielu podwórkowych kiziorów.

Superman to bohater minionej epoki, nieprzystający do współczesności. Facet w pelerynce i majtkach na spodniach. Prawdziwy Mr. Perfect: niezniszczalny, strzelający laserami z oczu i latający jak odrzutowiec po podniesieniu graby w górę.

Co innego Batman. Rycerz nocy. Gość wciąż ryzykownie balansujący na granicy prawa. Najpierw wali w ryja, później pyta o imię. Frustrat z kompleksami. Nie do końca normalny. XXI century boy.

W filmie Zacka Snydera między panami zgrzyta od pierwszego taktu.  Batman popada w szaleństwo katując bandziorów w Gotham City, a to nie podoba się facetowi w majtach. Rezydent Metropolis wkurza nietoperka monopolem na władzę. Czarny ma nawet sen, w którym walczy z faszystowską armią Supermana. Prawdziwy zmierzch sprawiedliwości.

Mroczne klimaty i pomruki z obu stron prowadzą do nieuchronnej konfrontacji. Ale tytułowy klincz to nie wszystko co „B vs S” zaprezentuje widzom. W komplecie do dwóch panów tłukących się po facjatach dostaniemy koncentrat zła w osobie uroczego Lexa Luthora (Jesse Eisenberg), jakiś rusków, truchło kosmity i pączkującego brzydala o gabarytach połowy Nowego Jorku. Do wyboru, do koloru. A! I jeszcze Wonder Woman, Aquamana, Flasha i chyba coś tam jeszcze w pakiecie. Czyli mała dygresyjka do kolejnych produkcji Warner Bros.

Dla oddania sprawiedliwości – mroczny klimat filmu i udane kreacje Afflecka i Cavilla ratują film od banału.

Snyder do niegłupi gość. W jednym filmie udało mu się zabawić publikę i załatwić sobie kolejną robotę. Dygresji do kolejnej franszyzy z widokiem na sequele jest sporo. A więc i sequeli będzie sporo.

 

 

 

The Dark Knight Rises

Christopher Nolan po raz trzeci przedstawia opowieść o Batmanie. Zgodnie z panującą ostatnio modą na naturalizm, jego Mroczny Rycerz pozostaje postacią skomplikowaną i nie tak brylantową jak komiksowe (te klasyczne) opowieści o Nietoperku. Na początek widzimy więc jak Batie popada w niełaskę i sfrustrowany siedzi w swoim zamku. Gdy decyduje się wyjść do ludzi – dostaje bęcki i ląduje w więzieniu (podobno najgorszym). Jego przeciwnikiem tym razem jest Bane, spaślak w ryjo-masce. Bane to jednak nie Joker i akcja nie jest oparta wyłącznie na starciu Batman -Bane. Tym razem przeciwnikem Mrocznego Rycerza są jego słabości i zło w |ogólniejszym” znaczeniu. Zło, które kryje się pod chciwością, krótkowzrocznością i zdradą. Dodaje to nieco uroku wytartej formule super bohatera walczącego ze złem.

Nie brak w tym filmie rys, ale ogląda się go z przyjemnością. Koniec pozostawia oczywiście otwartą kartę dla kolejnych historii o superbohaterach. Czyżby nadszedł czas Robina?