Peaky Blinders – Season 04

Rodzina Shelby skłócona po wydarzeniach sezonu 3 jest rozproszona. Nowe zagrożenie zmusza członków Peaky Blinders do odłożenia na bok starych animozji.

Do miasta przybyli chłopcy z Nowego Jorku. Dawny znajomy rodziny, Luca Changretta wraca do Birmingham zneutralizować konkurentów w branży nielegalnego handlu whisky. Wsparty potęgą amerykańskiej Cosa Nostry Włoch jest pewien szybkiego zwycięstwa.

Pomiędzy interesami Shelby’ch i Włochów staje żydowska mafia Alfiego Solomonsa.

Doskonała rola Adriena Brody’ego dodała ognia serialowi, który okrzepł i zaczął kręcić się wokół własnej osi. Popis dał i Tom Hardy w wyrazistej kreacji żydowskiego króla kryminalnego Londynu. Ci panowie zasługują na swoje serialowe spin-offy 🙂

 

Altered Carbon – Season 02

30 lat po wydarzeniach w Bay City Takashi Covacs wraca do życia, czyli dostaje nową „powłokę”.

Jeden z „Matów”, elity na planecie Harlana aktywuje stos Covacsa w nowej, bojowej powłoce. Upgrade’owany bohater ma ochronić swojego mocodawcę przed niezidentyfikowanym zabójcą. Ten ostatni okaże się dawną miłością Kovacsa, Quellcrist Falconer. Ale czy powłoką Quell rzeczywiście posługuje się ona sama? W tym świecie nic nie jest pewne. Podobieństwo fizyczne nie znaczy nic. Człowiek „zgrany” do krystalicznej „powłoki” może być zwirtualizowany, sklonowany a nawet zgrany w kilku kopiach niczym banalny komputerowy backup.

W pierwszym sezonie „Altered Carbon” mnogość technologii i cyberpunkowych idei komplikował akcję, ale był kwintesencją serialu. Możliwości jakie niesie za sobą wizja człowieka sprowadzonego do postaci cyfrowego zapisu prowadziły do zaskakujących zwrotów akcji. Twórcy sezonu drugiego zawęzili miejsce do jednej planety i uporządkowali wątki. Serial zyskał klarowniejszą historię, skupiając się na relacjach Covacs – Falconer. Słowem ze skomplikowanej cyberpunkowej opowieści stał się filmem akcji z wyraźnie poprowadzoną linią romansu.

Oryginalna opowieść o Takashim Kovacsu autorstwa Richarda Morgana to trylogia. Twórcy serialu mocno odeszli od oryginału. Czy wystarczy im inwencji na kolejny sezon? Teoretycznie „sky is the limit” a sam pomysł bardzo plastyczny.

 

 

Better Call Saul – Season 05

Obserwując instagramowy profil Boba Odenkirka (filmowy Jimmy / Saul) nie trudno było wpaść w gorączkę oczekiwania na najnowszy sezon „BCS”. Kolejne zdjęcia z planu uchylały rąbka tajemnicy historii, którą twórcy przedstawią w „piątce”. A zapowiadało się ciekawie.

Sezon czwarty pożegnał widzów nowym wcieleniem Jimmy’ego jako niezależnego adwokata potrzebujących – Saula Goodmana. Kolejny „genialny” projekt Jimmy’ego doprowadza Kim do rozpaczy. Ona sama zmaga się z decyzją opuszczenia kancelarii i klienta „Mesa Verde”. Jimmy/Saul rozkręca własne usługi prawne dla typów spod ciemnej gwiazdy, z których najdziwniejszym klientem okaże się meksykański kartel. Ze swoimi żywiołami zmaga się Nacho Varga, średniego szczebla „pracownik” rodziny Salamanca.

Ten sezon jest zdecydowanie za krótki! 🙂

 

Homeland – season 06

Powrót do nieco już zakurzonego serialu jest jak odwiedziny u starych znajomych. Sezon szósty wyemitowany w styczniu 2017 roku ponownie opiera się na trzech wątkach: Carie Mathison, Saul Berenson i Peter Quinn. Czwartym jest szara eminencja CIA, Dar Adal.

Po dramatycznych wydarzeniach w Berlinie, częściowo sparaliżowany Peter Quinn cierpi na ostry syndrom PTSD. Wykazuje kliniczne objawy manii prześladowczej, co w zestawieniu z przeszłością i przeszkoleniem bojowym staje się mieszanką wybuchową.

Carie Mathison odchodzi ze służby. W Nowym Jorku pracuje w fundacji pomagającej muzułmanom. Próba odcięcia się od polityki nie udaje się a los ponownie splata jej życie z Quinnem i Saulem Berensonem.

Nowy gospodarz Białego Domu, prezydent elekt Elizabeth Keane ma wielu wrogów. Jej poglądy i zdeklarowana niechęć do służb specjalnych budzi demony. Dochodzi do konfliktu z Darem Adalem i radykalnymi frakcjami.

Homeland zatrzymał się w miejscu. Choć akcja przeniosła się do Nowego Jorku, sezon szósty kopiuje wytarte schematy. Powiewem świeżości jest spisek w Białym Domu, klimatem zbliżający serię do „House of Cards„.

Ciekawe zakończenie daje nadzieję na to, że kolejne sezony „Homeland” nie będą jedynie komercyjnym odcinaniem kuponów i kolejnymi pościgami za islamskim fundamentalizmem.

 

Gomorra – sezon 04

Po dramatycznej końcówce sezonu trzeciego Genaro Savastano wraca na „stare śmieci”, do Secondigliano, ale jego plany na przyszłość mają rozmach większy niż rządy na osiedlu Vele di Scampia.

Genny powiela marzenia kolejnych pokoleń synów mafii – zasobnego i spokojnego życia przedsiębiorcy. Ma to zapewnić budowa lotniska i odcięcie się od brudnych interesów Camorry.

Genny oddaje władzę i gra rolę przykładnego obywatela. Wyniesienie Patrizii na tron wymaga zaangażowania dalszej rodziny Levante i uporządkowania jątrzących się konfliktów.

Czwarty sezon Gomorry wypełniają perypetie związane z budową lotniska i coraz większe tarcia na linii Patrizia – klan Levante.

Nietrudno w tym rozszyfrować przekaz twórców –  z raz obranej drogi zbrodni nie da się wrócić. Gomorra bezpardonowo odziera mafię z romantycznej legendy o więzach krwi. Tu nie liczy się nic poza władzą wydzieraną innym bez sentymentu czy litości.

Burmistrz Neapolu zarzucił twórcom serialu tworzenie legendy Camorry i demoralizację dzieci, które chciałby być jak Genny Savastano. „Gomorra” epatuje brutalnością i amoralnego bandytę wynosi na piedestał ikony popkultury. Czwarty sezon zdaje się dostrzegać ten paradoks, ukazując niewidzialną pętlę na szyjach wielkich bossów. Zapierająca dech końcówka dobitnie to ilustruje.

 

 

 

Unortodox

Dla Ester Shapiro ślub z Yakovem miał być najważniejszym wydarzeniem w życiu. Wydarzeniem, które jest esencją życia każdej ortodoksyjnej Żydówki. W brooklinskim Williamsburgu gdzie tradycja jest wszystkim, nikt nie przygotowuje młodych dziewczyn na zderzenie z dorosłym życiem. Esty nie może się z tym pogodzić i ucieka na drugi koniec świata. W Berlinie próbuje dostosować się do europejskiego liberalizmu ale i uciec przed ścigającymi ją wysłannikami rodziny Shapiro.

Przejmująca, bo autentyczna historia jednej z wielu kobiet, które przeciwstawiły się najstarszemu ze wszystkich systemów – judaizmowi w swojej najtwardszej wersji.

 

Westworld – season 02

Miasteczko uciech dla zasobnych biznesmenów rozkręciło się na dobre. Po „obiektywnych problemach” z wadliwym oprogramowaniem hostów właściciel lunaparku, firma Delos, zdaje się panować nad swoimi doskonałymi robotami. Antropomorfy zwane „hostami” sprawiają jednak coraz większe problemy, uporczywie sygnalizując posiadanie własnej świadomości, której nie da się wymazać hard resetem. Wśród nich prym wiedzie delikatna Dolores, w zamierzeniach scenariusza parku odgrywająca rolę posłusznej córki farmera.

Smakowicie kończący się sezon pierwszy zasugerował widzom istnienie wielu innych parków pokroju Westworld. Tak się jednak nie stało. Zaprezentowany w „dwójce” Shogun World powiela westernowe scenariusze a twórcy serialu mrugają okiem do widza: „Spróbujcie stworzyć 300 historii w 3 tygodnie”. Słowem w każdym parku jest jakaś Dolores z tym samym scenariuszem.

Drugi sezon toczy się nadal w westernowym stylu, ale futurystycznych atrakcji jest aż nadto. W mnogości czasów i alternatyw nie trudno się zgubić … czy raczej nie sposób się odnaleźć.

Twórcy serialu najwyraźniej świetnie się bawią wymyślaniem futurologii sięgającej absurdu. Westworld 2 to już nie tylko opowieść o buntujących się maszynach – to rozbudowywana w nieskończoność matrioszka, której kolejne „baby w babie” są dodatkowo zapętlone w czasoprzestrzeni. Jedną z kluczowych historii jest życie założyciela imperium Delos – Jamesa Delosa. Wystarczy wspomnieć, że na scenę wkraczają hybrydy ludzi i hostów a linia czasu wydłuża się w nieskończoność – zarówno wstecz jak i daleko do przodu.

Jakby tego było mało Jonathan Nolan i Lisa Joy wykroczyli daleko poza ekran. W jednym z odcinków bohaterowie myszkują w „Kuźni” – rodzaju oldschoolowej biblioteki.

Wśród wielu oprawionych w skórę tomów dociekliwi widzowie doszukali się liczb 52, 42, 13, 100, które – tak, tak 🙂 – okazały się numerem IP skrywającym kolejne zdumiewające historie ze świata Westworld. Nie wiadomo już, czy twórcy serii nie chcą przypadkiem zadrwić z freaków doszukujących się głębi w każdym ujęciu serialu.

Drugi sezon WestWorld jest zarazem fascynujący i męczący. Fascynuje kolejnymi rewelacjami rozsadzającymi czaszkę od możliwych alternatyw życia jako linijek kodu. Męczący, bo twórcy zapętlili się w mnożeniu tychże rewelacji, sprowadzając przyjemność oglądania do ciągłej czujności i rozpaczliwych prób odkodowania kto jest kim i dlaczego.

 

Tiger King

Nie minęło kilka dni od premiery na Netflix a „Tiger King” stał się serialem o niewiarygodnej popularności. Trudno się temu dziwić, bo opowieść o hodowcy tygrysów z Wynnewood, Oklahoma przekracza granice zarezerwowane dotąd dla filmów sensacyjnych kategorii B. I zwyczajnie nie mieści się w głowie.

Nowy serial dokumentalny Netflixa buduje  historię Joe Exotica według najlepszego hitchocowskiego stylu. Joseph Schreibvogel alias Joe Exotic nie odbiega poziomiem szaleństwa od kolegów po fachu. A jest w czym wybierać: nawiedzeni działacze eko i tytułujący się bogami guru są na porządku dziennym. Najwyraźniej pokusa posiadania własnego Z.O.O. działa szczególnie intensywnie na wszelkiej maści oryginałów.

Pozorna sielanka w parku G.W. Zoo z jej egzotycznym, ale w gruncie rzeczy pociesznym właścicielem gejem kończy się szybciej niż można się spodziewać. Historia nabiera tempa kolejki górskiej, z gwałtownymi zwrotami, jakich nie powstydziliby się bracia Cohen.

„OMG!” lub „Holly Shit!” to chyba najczęściej powtarzana fraza podczas oglądania historii hodowców tygrysów, homo bigamisty i niedoszłego prezydenta USA.

„Tiger King” powtarza rozpoznawalny już, „netflixowy” sposób narracji, ale jest to zdecydowanie najbardziej popieprzony dokument jaki Netflix dotychczas wyprodukował.

„cuz I saw Tiger, now I understand

I saw Tiger, and Tiger saw man” 🙂 

 

 

The Game of Thrones Season 08

Ósmy sezon „Gry o Tron” nieuchronnie dobija do brzegu i kończy sagę Georga R.R. Martina.

Zderzenie świata ludzi z armią umarlaków Nocnego Króla stanowi apogeum historii Westeros. Władcą Siedmiu Królestw udało się dojść do porozumienia w sprawie wspólnej armii. Na dalekiej Północy ludzie mają stawić czoła złowrogiej sile białych wędrowców. Na czele wspólnej armii staje Daenerys Targayien, matka smoków.

Wielkie oczekiwania i wielkie kontrowersje – tak w skrócie można streścić ostatni sezon serialu. Epicka bitwa z nieumarłymi to zdecydowanie najlepszy moment, ale twórcy nie byliby sobą nie gmatwając opowieści kolejnymi zderzeniami wielkich armii.

Znana z uśmiercania głównych bohaterów produkcja i tym razem nie poskąpi ofiar z pierwszych szeregów i spektakularnych zwrotów akcji.

 

 

Ślepnąc od świateł – serial

Kuba jest perfekcjonistą i zawodowcem. Jego poukładany świat nie wychodzi poza utarte zwyczaje i procedury. Kuba jest dealerem gwiazd. Z gwarancją dostawy w minutach zapewnia stały dostęp do towaru niesfornym celebrytom, zapracowanym prezesom i znudzonym żonom biznesmenów.

Zmęczony ciągłym napięciem, swoim twardogłowym „szefem” Jackiem i jego brygadą dowodzoną przez brutalnego „Stryja” Kuba marzy o długich wakacjach na końcu świata. W ręku ma bilety do Argentyny. Gdy zamyka oczy, widzi rajską plażę. Moment spełnienia wizji przybliża się z każdą dobą.

Zegar tyka a  poukładany świat zaczyna się sypać. Stara gwardia wraca z odsiadki. Dario przejmuje terytorium, którego ważnym zasobem jest robiący świetne obroty dealer.

Ekranizacja powieści Żulczyka, zdumiewająco dobra jak na polskie możliwości. HBO zdecydowało się na serial, skreślając tym samym tempo, które w książce wybija przyspieszony puls głównego bohatera i chroniczny brak snu. Pozostał nadciągający kataklizm i nieuchronna rozpacz w świetle rozpadającego się mikro świata głównego bohatera.

Tym co wynosi serial na wyższe poziomy jest Jan Frycz. Przerażający, nieobliczalny. Towarzyszą mu świetni Chabior, Więckiewicz i debiutujący Kamil Nożyński.

Jest „sztywniutko”,jakby podsumował raper „Piorun”.